Metoda Warnkego to nowoczesna metoda terapeutyczna, w której terapeuta pracuje z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu. Od wielu lat metoda ta jest wykorzystywana przez terapeutów w Niemczech, Austrii i Szwajcarii, natomiast od 2010 roku również w Polsce. Przeznaczona jest do terapii trudności szkolnych, a w szczególności zaburzeń czytania i pisania, dlatego też z powodzeniem stosowana jest u dzieci z dysleksją i dysortografią.
W badaniach nad efektywnością terapii wykazano, że u uczniów, którzy otrzymali dodatkowe lekcje w czytaniu i pisaniu (tradycyjny trening) nastąpiła poprawa o 6,3%, a w grupie uczestniczącej w treningu funkcji podstawowych i treningu lateralnym według Metody Warnkego poprawa wyniosła 42,6%.

Terapia Metodą Warnkego adresowana jest do dzieci, młodzieży i dorosłych, którzy:

  • doświadczają trudności w opanowaniu poprawnego czytania (np. trudności w zrozumieniu czytanego tekstu, nierówne lub obniżone tempo czytania, dysleksja),
  • mimo znajomości zasad ortograficznych popełniają błędy podczas pisania,
  • doświadczają trudności w opanowaniu języka obcego,
  • przejawiają zaburzenia w zakresie przetwarzania bodźców słuchowych.

Jeżeli dziecko lub nastolatek doświadcza powyższych trudności warto, rozważyć udział w tej formie terapii (niezależnie od tego, czy posiada opinię o dysleksji, czy też nie). Treningi Metodą Warnkego cechują się wysoką efektywnością także w sytuacji, kiedy nie sprawdziły się tradycyjne formy terapii trudności w nauce. Z metody korzystać mogą również osoby dorosłe z problemami przetwarzania słuchowego i zaburzeniami mowy, u których treningi, poprzez stymulację percepcji słuchowej, mogą wpłynąć na poprawę komfortu życia.
Trenujące dzieci dość szybko zaczynają łatwiej przyswajać informacje, są mniej zmęczone zajęciami w szkole i szybciej wykonują zadania domowe. Wszystko stanowi dobrą bazę do osiągania kolejnych sukcesów szkolnych. Podstawową zaletą metody jest koncentracja na przyczynach, a nie objawach problemu, dzięki czemu można spodziewać się trwałej poprawy.
Jest to metoda całkowicie bezpieczna, bez skutków ubocznych. Dużą rolę odgrywa motywacja i zaangażowanie zarówno klienta jak i terapeuty.

Podstawy teoretyczne

Twórcy metody uważają, że u podłoża trudności w nauce leżą najczęściej deficyty centralnego przetwarzania informacji sensorycznych. Procesy te powinny przebiegać automatycznie, natomiast, jak wynika z badań, u dzieci z trudnościami w uczeniu się automatyzacja ta jest zaburzona. Dlatego też nauka czytania i pisania wiąże się dla nich z dużym wysiłkiem, który zniechęca je do dalszej pracy.

Metoda Warnke’go opiera się na założeniu, iż aby poprawić funkcjonowanie poznawcze należy, poprzez regularny trening, stymulować:

  • automatyzację przetwarzania spostrzeżeń w obszarze słuchu, wzroku i zdolności motorycznych,
  • automatyzację koordynacji półkul mózgowych,
  • rozwój i automatyzację ‘wzrokowego języka’.

Jak wygląda trening?

Pierwszym krokiem terapii jest diagnoza umożliwiająca określenie poziomu przetwarzania informacji słuchowych, wzrokowych i motorycznych przez układ nerwowy. Podczas diagnozy badamy funkcje leżące u podstaw prawidłowego rozwoju umiejętności czytania i pisania i porównujemy uzyskane przez badanego wyniki z odpowiednimi dla wieku normami. Na podstawie badania opracowujemy indywidualny plan i cele terapii. Diagnoza i terapia Metodą Warnkego prowadzona jest z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu medycznego.

Typowy trening składa się z następujących etapów:

Trening automatyzacji funkcji podstawowych.

Do treningu automatyzacji wykorzystywany jest specjalistyczny sprzęt. Urządzenie zawiera zestaw programów treningowych przypominających gry, które usprawniają podstawowe funkcje przetwarzania spostrzeżeń w odniesieniu do zmysłu słuchu, wzroku i funkcji ruchowych. Wystarczy kilka miesięcy treningu, aby już uzyskać znaczną poprawę. Regularny trening wpływa pozytywnie na szereg umiejętności szkolnych, takich jak: rozumienie mowy, poziom koncentracji uwagi, tempo czytania, czytanie ze zrozumieniem, pisownia i wiele innych.

Trening lateralny.

Podczas procesu uczenia się obie półkule mózgowe powinny ściśle ze sobą współpracować. Koordynacja pomiędzy obiema półkulami odbywa się przy udziale ciała modzelowatego (corpus callosum), struktury nerwowej, która umożliwia to połączenie. W przypadku trudności w uczeniu się ten szlak nerwowy zazwyczaj nie działa właściwie. Trening lateralny przyczynia się do lepszej synchronizacji obu półkul przez aktywowanie istniejących, ale nieaktywnych włókien nerwowych, w stosunkowo krótkim czasie. Charakterystyczne dla tej fazy jest cykliczne przemieszczanie się dźwięku z jednej strony na drugą w słuchawkach ćwiczącego. Tym samym percepcja dziecka musi stale być świadoma kierunku, z którego dobiega jego głos.

W celu uzyskania szerszych informacji na temat metody zapraszamy do zapoznania się ze stroną www.metodawarnkego.pl